Aparat na zęby. Ruchomy czy stały?

aparat ruchomy i stały Osoby z wadami zgryzu często decydują się na założenie aparatu ortodontycznego. Korekty zgryzu dokonać można aparatem ruchomym bądź aparatem zakładanym na stałe. Czym różnią się od siebie te dwie formy leczenia i komu są dedykowane?

 

Aparat ruchomy

Aparaty ruchome są o wiele mniej skuteczne w działaniu niż aparaty stałe. Zalecane są głównie dzieciom, które mają jeszcze zęby mleczne. Aparat ruchomy pozwala przygotować zęby do późniejszego leczenia aparatem stałym, ale noszony regularnie skutecznie koryguje też niewielkie wady zgryzu. Aparat ruchomy powinien być zakładany na noc i noszony co najmniej przez kilka godzin dziennie. Dziecko musi zdejmować go przed jedzeniem i co najmniej dwa razy dziennie dokładnie myć. A aparacie ruchomym co jakiś czas trzeba przestawić zamek w środku, często rodzice po przeszkoleniu przez ortodontę robią to samodzielnie. Podczas wizyt kontrolnych ortodonta sprawdza, czy wszystko działa tak, jak powinno.

 

Aparat na stałe

Aparat na zęby zakładany na stałe jest bardzo skuteczny – koryguje on zgryz 24h na dobę. Ten typ aparatu jest w stanie wyleczyć nawet najbardziej skomplikowane wady zgryzu. Ortodonta przykleja pacjentowi do zębów tzw. zamki, które łączy łukiem za pomocą ligatur metalowych, kolorowych gumek lub specjalnego zamknięcia. Co miesiąc, podczas wizyty kontrolnej, ortodonta naciąga łuk. Zgryz wygląda poprawnie już po kilku miesiącach, jednak aparat nosi się nawet do dwóch lat, by jego działanie utrwaliło się. Pacjent podczas noszenia aparatu musi pamiętać o higienie jamy ustnej. Do aparatu mogą przyklejać się drobinki jedzenia, które powodują próchnicę. Mycie zębów jest więc obowiązkowe po każdym posiłku. Podczas noszenia aparatu na stałe powinno się też unikać jedzenia twardych potraw, np. gryzienia twardych jabłek, gdyż łatwo można oderwać zamek od zęba i konieczne jest szybkie jego doklejenie u ortodonty. Aparaty stałe zakłada się już dzieciom z uzębieniem mieszanym (8-9lat) i mogę je nosić nawet osoby starsze, planujące późniejsze leczenie protetyczne.